Rotmensen.

Youna hinnikte schril. Waarom was ze nu weer naar het veld van de boer gegaan? Waarom had ze nou niet gehoord dat ze stil achter haar kwamen? Die vragen spookten in haar hoofd. Weer gaf ze een stamp tegen de deur. Eén keer was ze bijna ontsnapt maar dat was maar van korte duur. De grote poort van de fokkerij was dicht. Nu hadden ze natuurlijk de deur verstevigt en hou hard ze ook bokte, ze kreeg hem niet meer kapot. Een enge man met een grote grijze snor kwam op haar afgestapt. Youna stijgerde. "Rustig maar meissie" zei de man rustig "je zult het hier geweldig vinden. Nu kwam er ook een andere man aagestapt. "Hevig meisje" zei hij lachend, de andere man negeerde hem.
Youna werd meegetrokken naar een binnenplaats, daar werd ze vastgemaakt. "En nu de hengst nog" zei snorremans rustig. Hij veegde zijn bezweette handen af aan zijn broek en liep door. "Kutmensen" mompelde Youna; Voor haar hing een zak met haver, maar zin om te heten had ze nu echt niet.

Arie had Fire uit zijn stal gehaald voor zijn dagelijkse training. Fire werdt in een ronddraai ding gezet en het ding begon te draaien dus Fire begon te lopen. In de verte zag hij een mooie merrie, Hopelijk mocht hij die dekken maar daar was hij niet zeker van. Arie haalde hem uit zijn stal en brachte hem naar youna. Op een paal naast youna maakte hij Fire zijn halster vast. ,,Hallo''Zei hij terwijl hij keek hoe Arie wegliep. Hij schaapte zijn hoef langs de harde grond. Hij keek Youna toen aan en wachtte zeer geduldig af. Lang wachtte duurde lang.

Youna legde haar oren plat in haar nek. "En jij bent?" vroeg ze wantrouwig. Snorremand en de andere man bleven achter een hoekje rustig staan kijken. Ze trok zenuwachtig aan het halstertouw, maar hou ze ook trok ze kreeg zich niet los. gestresst schraapte ze haar hoef een keer over de grond. Dit mocht niet gebeuren. "Laat he los snorrie" hinnikte ze nijdig en bokte eenmaal.

Ook Fire legde zijn oren plat. ,,Fire, is de naam''Zei hij toen. Fire liep naar Youna's halster-touw en beet het door. ,,Ga maar als je wilt''Zei hij toen streng. ,,Je hoeft hier niet te blijven''Zei hij waarna hij even aan zijn eigen halster touw trok. Hij voelde zichzelf blozen doordat hij deze mooie merrie had geholpen.

Youna deed een paar passen achteruit. Ze zag hoe snorremand en de andere kwamen aangelopen. Snel beet ze het halstertouw van Fire los en duwde hem de stallen door. "Rennen" riep ze en galoppeerde weg. Achter hen hoorde je vele mannen vloeken en achter hun aanlopen natuurlijk waren ze niet sneller dan Youna en Fire. Nu kwamen ze bij de poort. "We moeten springen" zei Youna en concentreerde zich op de poort. Met een elegante sprong sprong ze over het 1.5 meter hoge hek.

Fire sprong haar achter na met een elegante sprong. Maar voor het hek was een wei met hele hoge hekken waar ze niet overheen konden komen. Fire en Youna werden in een hoekje gedreven door Arie en de mannen op paarden. Ze gooiden touwen om hun nek en probeerden ze weer mee naar binnen te trekken. Fire en Youna werden in dezelfde stal gezet. ,,Gaan jullie elkaar maar ff leren kennen''Zei Hans lachend.

Youna keek woedend naar Hans. "Vervelende tweevoeter" mompelde ze. Even keek ze naar Fire en begon te ijsberen. "Er moet toch een manier zijn om hier weg te komen" zei ze, al wist ze dat dat niet zo simpel zou zijn. De mannen waren op het terras wat gaan drinken. "Ik haat die tweevoeters" zei ze zuchtend. Ze wist wat hun bedoeling was, ze wist waarom ze hier op was gesloten. Rustig ging ze in een hoekje van de stal staan, nog steeds met haar oren plat in haar nek.
De mensen zagen dat er niet gebeurde en kwamen terug. Youna deinsde achteruit. Weer pakte ze een halster touw en maakte dat vast aan haar halster. Met een fel gebaar draaide ze haar om. "Nou hengstje doe je best" zei er eentje lachend. Youna probeerde zich los te rukken maar de spierbundel liet haar niet los.

Fire beklom haar. Na een paar seconden werdt hij er weer af gehaald door Arie en in de stal naast die van Youna gezet. ,,Dat was lekker hea''Zei hij tegen Youna die inmiddels hooi stond te eten. Fire besloot toen Youna niet reageerde maar wat water te gaan drinken, gulzig dronk hij al zijn water op.

Youna negeerde hem. Even keek ze nog met een vernietigende blik naar de mensen en begon toen verder van het hooi te eten. Ze had honger gekregen van al die stress en gedoe. De mannen lachten, Youna wist niet waarom. Na een tijdje gingen ze weg en bleven Fire en Youna alleen over. Ontsnappen had ze nu al door, dat ging niet. Maar ze wou hier echt niet haar leven in een stal gaan slijten.